Sabina de Rozario heeft een Nederlandse moeder en een Indische vader. Zij publiceerde het eerste boek over Indische jongeren van de derde generatie met de titel Door Blauwe Ogen (2005). Ook schrijft zij artikelen voor haar eigentijdse blog met de gelijknamige titel. Sabina woont sinds 2010 in Indonesië.
In die keuken bracht het lot twee oude schoolvrienden weer samen. Ooit als tiener bevriend, tot een van de jongens in 1961 halsoverkop het land moest verlaten. Nooit hebben zij elkaar hierna meer gezien of gesproken. Tot die ene toevallige ontmoeting, ruim dertig jaar na hun afscheid, ver weg van hun eigen land.
Deze voltreffer van het lot, zoals ik het graag noem, was meer dan alleen een hernieuwde verbinding; het was de vonk die het verlangen om naar Indonesië te reizen, deed oplaaien. Nooit hadden we als gezin het idee om naar Indonesië af te reizen. Want te duur, of toch te beladen. Gelukkig dat we de beslissing hebben genomen, want deze vakantie was mijn kans om te duiken in de wereld van mijn vader en de geschiedenis en cultuur te ontdekken die ons verbond.
